пралювія́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пралювія́льны пралювія́льная пралювія́льнае пралювія́льныя
Р. пралювія́льнага пралювія́льнай
пралювія́льнае		 пралювія́льнага пралювія́льных
Д. пралювія́льнаму пралювія́льнай пралювія́льнаму пралювія́льным
В. пралювія́льны (неадуш.)
пралювія́льнага (адуш.)		 пралювія́льную пралювія́льнае пралювія́льныя (неадуш.)
пралювія́льных (адуш.)
Т. пралювія́льным пралювія́льнай
пралювія́льнаю		 пралювія́льным пралювія́льнымі
М. пралювія́льным пралювія́льнай пралювія́льным пралювія́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пралювія́льны геол. пролювиа́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пралювія́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да пралювію. Пралювіяльныя адкладанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пролювиа́льный геол. пралювія́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)