пралыга́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пралыга́ю |
пралыга́ем |
| 2-я ас. |
пралыга́еш |
пралыга́еце |
| 3-я ас. |
пралыга́е |
пралыга́юць |
| Прошлы час |
| м. |
пралыга́ў |
пралыга́лі |
| ж. |
пралыга́ла |
| н. |
пралыга́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пралыга́й |
пралыга́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пралыга́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пралыга́ць сов.
1. (нек-рое время) прониза́ть;
2. (сквозь что-л.) проде́ть, прониза́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пралыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Лыгаць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пралыга́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад пралыгаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пралыга́ны проде́тый; прони́занный; см. пралыга́ць 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прониза́ть сов.
1. (продеть сквозь что) праніза́ць, пралыга́ць, працягну́ць;
2. (некоторое время) праніза́ць, пралыга́ць;
3. (пробить насквозь) прабі́ць, праня́ць, пракало́ць, праця́ць;
4. перен. (проникнуть внутрь кого-, чего-л.) праня́ць, праніза́ць;
лучи́ со́лнца прониза́ли ли́стья дере́вьев прамяні́ со́нца праня́лі (праніза́лі) лі́сце дрэў;
прониза́ло хо́лодом безл. праніза́ла хо́ладам;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)