пралу́плены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пралу́плены пралу́пленая пралу́пленае пралу́пленыя
Р. пралу́пленага пралу́пленай
пралу́пленае		 пралу́пленага пралу́пленых
Д. пралу́пленаму пралу́пленай пралу́пленаму пралу́пленым
В. пралу́плены (неадуш.)
пралу́пленага (адуш.)		 пралу́пленую пралу́пленае пралу́пленыя (неадуш.)
пралу́пленых (адуш.)
Т. пралу́пленым пралу́пленай
пралу́пленаю		 пралу́пленым пралу́пленымі
М. пралу́пленым пралу́пленай пралу́пленым пралу́пленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пралу́плены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пралу́плены пралу́пленая пралу́пленае пралу́пленыя
Р. пралу́пленага пралу́пленай
пралу́пленае		 пралу́пленага пралу́пленых
Д. пралу́пленаму пралу́пленай пралу́пленаму пралу́пленым
В. пралу́плены (неадуш.)
пралу́пленага (адуш.)		 пралу́пленую пралу́пленае пралу́пленыя (неадуш.)
пралу́пленых (адуш.)
Т. пралу́пленым пралу́пленай
пралу́пленаю		 пралу́пленым пралу́пленымі
М. пралу́пленым пралу́пленай пралу́пленым пралу́пленых

Кароткая форма: пралу́плена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пралу́плены разг. про́рванный, про́дранный; см. пралупі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пралу́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пралупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)