прало́міна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прало́міна |
прало́міны |
| Р. |
прало́міны |
прало́мін |
| Д. |
прало́міне |
прало́мінам |
| В. |
прало́міну |
прало́міны |
| Т. |
прало́мінай
прало́мінаю |
прало́мінамі |
| М. |
прало́міне |
прало́мінах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
прало́міна ж., разг. проло́м м., брешь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прало́міна, ‑ы, ж.
Разм. Тое, што і пралом (у 2 знач.). Узяўшы цяжкі жалезны лом, .. [Сілівон] зрабіў ім некалькі праломін у старым днішчы. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзірка, дзюрка, адтуліна, пройма, прахон, жарало, люк / прадаўгаватая: шчыліна / праз якую праходзіць святло: прасвет / праз якую праходзіць паветра: прадуха, прадушына, аддушына / праз якую цячэ: цеч / у вулеі для пчол: ляток / выкапаная над чым-небудзь: падкоп / у тканіне: прарэха / у плаціне: праран / праз якую можна пралезці: пралаз / праламаная: пралом, праломіна, вылам / прабітая: прабоіна / прапаленая: прапаліна / прарэзаная: проразь; атвор, зяўра (абл.); прорва (перан.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)