прало́мліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прало́мліваю прало́мліваем
2-я ас. прало́мліваеш прало́мліваеце
3-я ас. прало́млівае прало́мліваюць
Прошлы час
м. прало́мліваў прало́млівалі
ж. прало́млівала
н. прало́млівала
Загадны лад
2-я ас. прало́млівай прало́млівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прало́мліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прало́мліваць несов.

1. прола́мывать;

2. (пробивать насквозь) прола́мывать;

1, 2 см. пралама́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прало́мваць і прало́мліваць гл. праламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прало́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да праламаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пралама́ць, -амлю́, -о́міш, -о́міць; -амі; -ама́ны; зак., што.

1. Зрабіць дзірку, пралом, прабіць наскрозь.

П. сцяну.

П. чэрап.

2. Змяніць напрамак пры пераходзе з аднаго фізічнага асяроддзя ў другое.

Прызма праламала сонечны прамень.

|| незак. прало́мліваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.), прало́мваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.) і праламля́ць, -я́е (да 2 знач.).

|| наз. прало́м, -у, м. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прало́мваць несов., см. прало́мліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прола́мывать несов. (к пролома́ть, проломи́ть) прало́мліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прало́млівацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да праламацца (у 1 знач.).

2. Зал. да праломліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прало́млівацца несов., возвр., страд. прола́мываться; см. пралама́цца 1, прало́мліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прало́м, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. праломліваць — праламаць (у 1 знач.).

2. Месца, адтуліна, прабітая, праламаная ў чым‑н. Віця спачатку лічыў дамы, але спатыкнуўся ў праломе тратуара і ледзь не ўпаў... Нядзведскі. Скрозь праломы ў сценах відаць разбураныя лесвіцы, абгарэлыя жалезныя бэлькі. Сяркоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)