прало́мваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прало́мваю |
прало́мваем |
| 2-я ас. |
прало́мваеш |
прало́мваеце |
| 3-я ас. |
прало́мвае |
прало́мваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прало́мваў |
прало́мвалі |
| ж. |
прало́мвала |
| н. |
прало́мвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прало́мвай |
прало́мвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прало́мваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прало́мваць несов., см. прало́мліваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прало́мваць і прало́мліваць гл. праламаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прало́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да праламаць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пралама́ць, -амлю́, -о́міш, -о́міць; -амі; -ама́ны; зак., што.
1. Зрабіць дзірку, пралом, прабіць наскрозь.
П. сцяну.
П. чэрап.
2. Змяніць напрамак пры пераходзе з аднаго фізічнага асяроддзя ў другое.
Прызма праламала сонечны прамень.
|| незак. прало́мліваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.), прало́мваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.) і праламля́ць, -я́е (да 2 знач.).
|| наз. прало́м, -у, м. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прало́мвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да праламацца (у 1 знач.).
2. Зал. да праломваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)