пракуса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што.

Пракусіць у многіх месцах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пракуса́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракуса́ю пракуса́ем
2-я ас. пракуса́еш пракуса́еце
3-я ас. пракуса́е пракуса́юць
Прошлы час
м. пракуса́ў пракуса́лі
ж. пракуса́ла
н. пракуса́ла
Загадны лад
2-я ас. пракуса́й пракуса́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пракуса́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пракуса́ць сов. прокуса́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракуса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Пракусіць у некалькіх месцах.

2. і без дап. Кусаць некаторы час. Камары пракусалі да раніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праку́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пракусіць, пракусаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прокуса́ть сов.

1. (прокусить во многих местах) разг. папраку́сваць;

2. (кусать в течение какого-л. времени) пракуса́ць;

комары́ проку́сали всю ночь камары́ пракуса́лі ўсю ноч;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)