праку́рвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
праку́рваецца |
праку́рваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
праку́рваўся |
праку́рваліся |
| ж. |
праку́рвалася |
| н. |
праку́рвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
праку́рвацца несов.
1. (загрязняться копотью) прока́пчиваться;
2. страд. проку́риваться; прока́пчиваться; см. праку́рваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
праку́рвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Зал. да пракурваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пракуры́цца, -уру́ся, -ўрышся, -ўрыцца; зак. (разм.).
Насыціцца дымам ад курэння.
Лёгкія пракурыліся.
|| незак. праку́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
проку́риваться возвр., страд. праку́рвацца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прока́пчиваться
1. (подвергаться копчению) вэ́ндзіцца, правэ́нджвацца;
2. (загрязняться копотью) праку́рвацца, заку́рвацца, закуро́дымлівацца; см. прокопти́ться;
3. страд. вэ́ндзіцца, правэ́нджвацца; праку́рвацца; заку́рвацца, закуро́дымлівацца; см. прока́пчивать.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)