пракружы́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пракружу́ |
пракру́жым |
| 2-я ас. |
пракру́жыш |
пракру́жыце |
| 3-я ас. |
пракру́жыць |
пракру́жаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пракружы́ў |
пракружы́лі |
| ж. |
пракружы́ла |
| н. |
пракружы́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пракружы́ |
пракружы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пракружы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пракружы́ць сов. прокружи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пракружы́ць, ‑кружу, ‑кружыш, ‑кружыць; зак.
1. Разм. Тое, што і пракружыцца (у 1 знач.). Пракружыў над хатай самалёт.
2. Прайсці, праехаць які‑н. час, часта мяняючы напрамак; праблукаць. Пракружыць усю ноч па лесе.
3. каго і без дап. Кружыць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прокружи́ть сов.
1. (некоторое время) пракруці́ць;
2. (проблуждать) пракружы́ць; (проплутать) праблука́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)