прако́сны гл. пракасіць, пракос.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прако́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прако́сны прако́сная прако́снае прако́сныя
Р. прако́снага прако́снай
прако́снае		 прако́снага прако́сных
Д. прако́снаму прако́снай прако́снаму прако́сным
В. прако́сны (неадуш.)
прако́снага (адуш.)		 прако́сную прако́снае прако́сныя (неадуш.)
прако́сных (адуш.)
Т. прако́сным прако́снай
прако́снаю		 прако́сным прако́снымі
М. прако́сным прако́снай прако́сным прако́сных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прако́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Пракошаная паласа шырынёй на размах касы, а таксама града скошанай травы.

Шырокі п.

|| прым. прако́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пракасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак., што.

1. Выкасіць вузкую паласу пасярод чаго-н.

П. дарожку.

2. Правесці які-н. час у касьбе.

Пракасілі да абеду.

|| незак. прако́шваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

|| наз. прако́шванне, -я, н.

|| прым. прако́сны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)