пракня́жыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракня́жу пракня́жым
2-я ас. пракня́жыш пракня́жыце
3-я ас. пракня́жыць пракня́жаць
Прошлы час
м. пракня́жыў пракня́жылі
ж. пракня́жыла
н. пракня́жыла
Дзеепрыслоўе
прош. час пракня́жыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пракня́жыць сов., ист. прокня́жить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прокня́жить сов., ист. пракня́жыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)