пракня́жыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пракня́жу |
пракня́жым |
| 2-я ас. |
пракня́жыш |
пракня́жыце |
| 3-я ас. |
пракня́жыць |
пракня́жаць |
| Прошлы час |
| м. |
пракня́жыў |
пракня́жылі |
| ж. |
пракня́жыла |
| н. |
пракня́жыла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пракня́жыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пракня́жыць сов., ист. прокня́жить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прокня́жить сов., ист. пракня́жыць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)