пракладны́, -а́я, -о́е.

Які з’яўляецца пракладкай, укладзены паміж чым-н.

Пракладная вата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пракладны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пракладны́ пракладна́я пракладно́е пракладны́я
Р. пракладно́га пракладно́й
пракладно́е		 пракладно́га пракладны́х
Д. пракладно́му пракладно́й пракладно́му пракладны́м
В. пракладны́ (неадуш.)
пракладно́га (адуш.)		 пракладну́ю пракладно́е пракладны́я (неадуш.)
пракладны́х (адуш.)
Т. пракладны́м пракладно́й
пракладно́ю		 пракладны́м пракладны́мі
М. пракладны́м пракладно́й пракладны́м пракладны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пракладны́ прокладно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракладны́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для пракладкі (у 2 знач.), які з’яўляецца пракладкай. Пракладная вата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прокла́дной пракладны́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)