пракла́дка, -і, ДМ -дцы, ж.

1. гл. пракласці, пралажыць.

2. мн. -і, -дак. Прадмет, пракладзены паміж чым-н.

Кардонная п.

|| прым. пракла́дачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пракла́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пракла́дка пракла́дкі
Р. пракла́дкі пракла́дак
Д. пракла́дцы пракла́дкам
В. пракла́дку пракла́дкі
Т. пракла́дкай
пракла́дкаю		 пракла́дкамі
М. пракла́дцы пракла́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пракла́дка ж., в разн. знач. прокла́дка;

п. чыгу́нкі — прокла́дка желе́зной доро́ги;

п. з цэме́нту — прокла́дка из цеме́нта;

п. ку́рсу — мор. прокла́дка ку́рса

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракла́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пракладаць — пракласці.

2. Тое, што пракладзена паміж чым‑н.; прамежкавы слой. Гумавая пракладка. Кардонная пракладка. □ Скураная пракладка, прыціснутая трубкай, шчыльна заткнула месца пералому. Беразняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэс-пракла́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прэс-пракла́дка прэс-пракла́дкі
Р. прэс-пракла́дкі прэс-пракла́дак
Д. прэс-пракла́дцы прэс-пракла́дкам
В. прэс-пракла́дку прэс-пракла́дкі
Т. прэс-пракла́дкай
прэс-пракла́дкаю		 прэс-пракла́дкамі
М. прэс-пракла́дцы прэс-пракла́дках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пралажы́ць, -ажу́, -о́жыш, -о́жыць; -о́жаны; зак., што.

Тое, што і пракласці.

П. дарогу праз лес.

◊

Пралажыць (пракласці) сабе дарогу — пераадольваючы цяжкасці, дасягнуць чаго-н.

|| незак. праклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і пракла́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. праклада́нне, -я, н., пракла́дванне, -я, н. і пракла́дка, -і, ДМ -дцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пракла́сці, -ладу́, -ладзе́ш, -ладзе́; -ладзём, -ладзяце́; -ладу́ць; -ла́ў, -ла́ла; -ладзі; -ла́дзены; зак., што.

1. Правесці, зрабіць (дарогу, шлях і пад.).

П. шашу. П. газаправод. П. сабе дарогу (таксама перан.: дабіцца добрага становішча ў жыцці). П. шлях, дарогу каму-, чаму-н. (таксама перан.: пасадзейнічаць каму-, чаму-н. у чым-н., стварыць умовы для развіцця чаго-н.). П. курс караблю (вычарціць на карце).

2. Укласці што-н. паміж чым-н.

П. паперу паміж талеркамі (або талеркі паперамі) пры ўпакоўцы.

|| незак. праклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і пракла́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. праклада́нне, -я, н., пракла́дванне, -я, н. і пракла́дка, -і, ДМ -дцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прокла́дка ж.

1. (действие) пракла́дка, -кі ж., праклада́нне, -ння ср., пракла́дванне, -ння ср.;

прокла́дка желе́зной доро́ги пракла́дка (праклада́нне, пракла́дванне) чыгу́нкі;

прокла́дка ку́рса мор., ав. пракла́дка ку́рсу;

2. (промежуточный слой) пракла́дка, -кі ж.;

прокла́дка из цеме́нта пракла́дка з цэме́нту;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прэсшпа́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да прэсшпану, зроблены з прэсшпану. Прэсшпанавая пракладка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пыж, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Войлачная ці кардонная затычка, якой забіваюць зарад у зброі, што зараджаецца з дула.

2. Пракладка ўсярэдзіне патрона, якая аддзяляе зарад ад кулі, шроту.

|| прым. пыжо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)