назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| праклада́ння | |
| праклада́нню | |
| праклада́ннем | |
| праклада́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| праклада́ння | |
| праклада́нню | |
| праклада́ннем | |
| праклада́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пралажы́ць, -ажу́, -о́жыш, -о́жыць; -о́жаны;
Тое, што і пракласці.
Пралажыць (пракласці) сабе дарогу — пераадольваючы цяжкасці, дасягнуць чаго
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пракла́сці, -ладу́, -ладзе́ш, -ладзе́; -ладзём, -ладзяце́; -ладу́ць; -ла́ў, -ла́ла; -ладзі; -ла́дзены;
1. Правесці, зрабіць (дарогу, шлях
2. Укласці што
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пракла́дванне
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прокла́дывание
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прокла́дка
1. (действие) пракла́дка, -кі
прокла́дка желе́зной доро́ги пракла́дка (
прокла́дка ку́рса
2. (промежуточный слой) пракла́дка, -кі
прокла́дка из цеме́нта пракла́дка з цэме́нту;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)