прака́шляць, -яю, -яеш, -яе; зак.

1. што. Кашляючы, ачысціць горла ад чаго-н.

П. макроту.

2. Падвергнуцца прыступам кашлю на працягу якога-н. часу.

Пракашляў усю ноч.

|| незак. прака́шліваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прака́шляць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прака́шляю прака́шляем
2-я ас. прака́шляеш прака́шляеце
3-я ас. прака́шляе прака́шляюць
Прошлы час
м. прака́шляў прака́шлялі
ж. прака́шляла
н. прака́шляла
Загадны лад
2-я ас. прака́шляй прака́шляйце
Дзеепрыслоўе
прош. час прака́шляўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прака́шляць сов., в разн. знач. прока́шлять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прака́шляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.

1. Абазвацца кашлем, закашляць.

2. што. Кашляючы, ачысціць горла ад чаго‑н.

3. Кашляць некаторы час. Пракашляць усю ноч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прока́шлять сов. (какое-л. время) прака́шляць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прака́шліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пракашляць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)