пракача́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракача́ю пракача́ем
2-я ас. пракача́еш пракача́еце
3-я ас. пракача́е пракача́юць
Прошлы час
м. пракача́ў пракача́лі
ж. пракача́ла
н. пракача́ла
Загадны лад
2-я ас. пракача́й пракача́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пракача́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пракача́ць сов. (нек-рое время) проката́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Разгладзіць качалкай, качалкамі. Пракачаць бялізну.

2. Качаць некаторы час (гл. качаць у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проката́ть​I сов.

1. (разгладить) пакача́ць, вы́качаць; (некоторое время) пракача́ць;

2. техн. пракача́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракача́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пракачаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)