пракалыха́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракалышу́ пракалы́шам
2-я ас. пракалы́шаш пракалы́шаце
3-я ас. пракалы́ша пракалы́шуць
Прошлы час
м. пракалыха́ў пракалыха́лі
ж. пракалыха́ла
н. пракалыха́ла
Загадны лад
2-я ас. пракалышы́ пракалышы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пракалыха́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пракалыха́ць сов. прокача́ть; проколыха́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракалыха́ць, ‑лышу, ‑лышаш, ‑лыша; зак., каго-што.

Калыхаць некаторы час. Пракалыхаць дзіця ўсю ноч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прокача́тьI сов. (какое-л. время)

1. (что-л., находящееся в подвешенном состоянии, ветром, волной) пракалыха́ць, прагайда́ць; (в люльке, на качелях, в гамаке и т. п. — ещё) прагу́шкаць; (убаюкивая — ещё) пралюля́ць;

2. (пошатать что-л. неустойчивое или слабо закреплённое) прахіста́ць, пракалыха́ць, пракалыва́ць; праківа́ць;

3. (поколебать в вертикальном направлении) правага́ць, празы́баць;

4. (головой — при согласии) праківа́ць, паківа́ць; (головой — при отрицании) пракруці́ць, пакруці́ць;

5. (ногой) пракалыха́ць, пакалыха́ць, прамаха́ць, памаха́ць;

6. (на руках в знак любви или уважения) пакі́даць, пагу́шкаць, пакача́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)