пракалаці́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пракало́ціць -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. пракалаці́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пракалаці́ць сов. (о лихорадке) протрясти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракалаці́ць, ‑калоціць; зак., каго.

Калаціць некаторы час (пра холад, страх і пад.). Ліхаманка пракалаціла яго ўвесь дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пракалаці́ць ’памыць’ (лід., Сл. ПЗБ). Да калаціць ’мяць, біць, трэсці’. Семантычна да праць ’мыць з пранікам’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

протрясти́ сов.

1. (измучить тряской) безл., разг. растрэ́сці; пратрэ́сці;

2. (трясти некоторое время) пратрэ́сці; (о лихорадке — ещё) пракалаці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)