пракажо́ная

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. пракажо́ная пракажо́ныя
Р. пракажо́най пракажо́ных
Д. пракажо́най пракажо́ным
В. пракажо́ную пракажо́ных
Т. пракажо́най
пракажо́наю		 пракажо́нымі
М. пракажо́най пракажо́ных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пракажо́ная сущ. прокажённая

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракажо́ная, ‑ай, ж.

Жан. да пракажоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракажо́ны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Хворы на праказу.

|| ж. пракажо́ная, -ай, мн. -ыя, -ых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прокажённая сущ. пракажо́ная, -най ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракажо́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пракажо́ны пракажо́ная пракажо́нае пракажо́ныя
Р. пракажо́нага пракажо́най
пракажо́нае		 пракажо́нага пракажо́ных
Д. пракажо́наму пракажо́най пракажо́наму пракажо́ным
В. пракажо́ны (неадуш.)
пракажо́нага (адуш.)		 пракажо́ную пракажо́нае пракажо́ныя (неадуш.)
пракажо́ных (адуш.)
Т. пракажо́ным пракажо́най
пракажо́наю		 пракажо́ным пракажо́нымі
М. пракажо́ным пракажо́най пракажо́ным пракажо́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)