Verbum

анлайнавы слоўнік

прайграва́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прайграва́ць несов.

1. в разн. знач. прои́грывать; (в споре — ещё) проспо́ривать;

2. прога́дывать;

1, 2 см. прайгра́ць ^{1, 2}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прайграва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прайграць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прайгра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што і без дап. Пацярпець няўдачу ў гульні, спаборніцтве, спрэчцы і пад.

П. матч.

П. у спрэчцы.

2. што. Пазбавіцца чаго-н. у выніку азартнай гульні; прагуляць.

П. грошы.

3. што і без дап. Сыграць, выканаць.

П. пласцінку.

Аркестр прайграў уверцюру.

4. Правесці які-н. час, іграючы на чым-н.

П. дзве гадзіны на раялі.

|| незак. прайграва́ць, -раю́, -рае́ш, -рае́; -раём, -раяце́, -раю́ць (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рамі́зіцца, -міжуся, -мізішся, -мізіцца; незак.

Прайграваць у карты ў выніку рамізу (у 1 знач.).

|| зак. абрамі́зіцца, -міжуся, -мізішся, -мізіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

проспо́ривать несов. прайграва́ць (у спрэ́чцы);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прога́дывать несов. прага́дваць, пралі́чвацца, прайграва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прайграва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прайграваць — прайграць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прайграва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прайграцца.

2. Зал. да прайграваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прои́грывать несов.

1. (в игре) прайграва́ць; прагу́льваць;

2. (исполнять, играть) прайграва́ць;

3. (лишаться чего-л., утрачивать) прайграва́ць; прага́дваць; стра́чваць; см. проигра́ть^1—3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)