празімава́ць гл. зімаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

празімава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. празіму́ю празіму́ем
2-я ас. празіму́еш празіму́еце
3-я ас. празіму́е празіму́юць
Прошлы час
м. празімава́ў празімава́лі
ж. празімава́ла
н. празімава́ла
Загадны лад
2-я ас. празіму́й празіму́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час празімава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

празімава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак.

Правесці дзе‑н. зіму; перазімаваць. Празімаваць у старой хаце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зімава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; незак.

Праводзіць дзе-н. зіму, жыць дзе-н. зімой.

З. на палярнай станцыі.

|| зак. перазімава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й і празімава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й.

|| наз. зімо́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -мо́вак, ж.

|| прым. зімава́льны, -ая, -ае (спец.).

Зімавальная сажалка (сажалка, у якой зімуе рыба).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прозимова́ть сов. празімава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)