празе́ктарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
празе́ктарскі |
празе́ктарская |
празе́ктарскае |
празе́ктарскія |
| Р. |
празе́ктарскага |
празе́ктарскай
празе́ктарскае |
празе́ктарскага |
празе́ктарскіх |
| Д. |
празе́ктарскаму |
празе́ктарскай |
празе́ктарскаму |
празе́ктарскім |
| В. |
празе́ктарскі (неадуш.)
празе́ктарскага (адуш.) |
празе́ктарскую |
празе́ктарскае |
празе́ктарскія (неадуш.)
празе́ктарскіх (адуш.) |
| Т. |
празе́ктарскім |
празе́ктарскай
празе́ктарскаю |
празе́ктарскім |
празе́ктарскімі |
| М. |
празе́ктарскім |
празе́ктарскай |
празе́ктарскім |
празе́ктарскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
празе́ктарскі мед. прозе́кторский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
празе́ктарскі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да празектара.
2. у знач. наз. празе́ктарская, ‑ай, ж. Памяшканне (у бальніцы, клініцы), дзе анатаміруюць труны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
празе́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Спецыяліст у клініцы, бальніцы, які займаецца анатаміраваннем трупаў.
|| прым. празе́ктарскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прозе́кторский празе́ктарскі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)