празва́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. празва́ны празва́ная празва́нае празва́ныя
Р. празва́нага празва́най
празва́нае		 празва́нага празва́ных
Д. празва́наму празва́най празва́наму празва́ным
В. празва́ны (неадуш.)
празва́нага (адуш.)		 празва́ную празва́нае празва́ныя (неадуш.)
празва́ных (адуш.)
Т. празва́ным празва́най
празва́наю		 празва́ным празва́нымі
М. празва́ным празва́най празва́ным празва́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

празва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. празва́ны празва́ная празва́нае празва́ныя
Р. празва́нага празва́най
празва́нае		 празва́нага празва́ных
Д. празва́наму празва́най празва́наму празва́ным
В. празва́ны (неадуш.)
празва́нага (адуш.)		 празва́ную празва́нае празва́ныя (неадуш.)
празва́ных (адуш.)
Т. празва́ным празва́най
празва́наю		 празва́ным празва́нымі
М. празва́ным празва́най празва́ным празва́ных

Кароткая форма: празва́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

празва́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад празваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́званный празва́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кры́ўдны, ‑ая, ‑ае.

Які заключае ў сабе крыўду, прычыняе каму‑н. крыўду. Крыўдныя словы. Крыўдная недаверлівасць. □ Цераз вуліцу пракульгаў Каліткаў Валадым, празваны крыўднаю мянушкаю. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)