пражэкцё́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пражэкцё́рка |
пражэкцё́ркі |
| Р. |
пражэкцё́ркі |
пражэкцё́рак |
| Д. |
пражэкцё́рцы |
пражэкцё́ркам |
| В. |
пражэкцё́рку |
пражэкцё́рак |
| Т. |
пражэкцё́ркай
пражэкцё́ркаю |
пражэкцё́ркамі |
| М. |
пражэкцё́рцы |
пражэкцё́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пражэкцёрка ж., ирон. прожектёрка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пражэкцёр, -а, мн. -ы, -аў, м.
Той, хто займаецца пражэкцёрствам.
|| ж. пражэкцёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).
|| прым. пражэкцёрскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
проже́ктёрка ирон. пражэкцёрка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)