пражэ́кт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пражэ́кт |
пражэ́кты |
| Р. |
пражэ́кта |
пражэ́ктаў |
| Д. |
пражэ́кту |
пражэ́ктам |
| В. |
пражэ́кт |
пражэ́кты |
| Т. |
пражэ́ктам |
пражэ́ктамі |
| М. |
пражэ́кце |
пражэ́ктах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пражэ́кт, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м.
1. План на будучае (уст.).
2. Нездзяйсняльны праект (у 3 знач.; іран.).
Строіць пражэкты.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пражэ́кт м., разг., ирон. проже́кт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пражэ́кт, ‑а, М ‑кце, м.
1. Уст. Праект, план. Тады свае пражэкты абвяшчаў я. Былі яны вельмі шырокія. Карпюк.
2. Іран. Нездзяйсняльны, надуманы праект. Крэйдзік не любіць нейкія там пражэкты, не любіць, калі чалавек вярзе лухту. Савіцкі.
[Фр. projet ад лац. projectum.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
проже́кт уст., ирон. пражэ́кт, -та м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)