пражыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пражыва́нне
Р. пражыва́ння
Д. пражыва́нню
В. пражыва́нне
Т. пражыва́ннем
М. пражыва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пражыва́нне ср. прожива́ние, жи́тельство; обита́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пражыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. пражываць (у 2 знач.) — пражыць (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пражыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. пражы́ць.

2. Жыць, мець месца жыхарства дзе-н. (афіц.).

П. на ўскраіне горада.

|| наз. пражыва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пры́мы, -аў.

Пражыванне мужчыны пасля жаніцьбы ў сям’і жонкі.

Пайсці ў п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прожива́ние пражыва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нявы́езд, -у, М -дзе, м.

Бязвыезнае пражыванне на адным месцы.

Даць падпіску аб нявыездзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жыха́рства, -а, н.

1. Пражыванне ў якім-н. месцы.

Месца пастаяннага жыхарства.

2. зб. Жыхары, насельніцтва.

Ж. нашай вёскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапіса́цца, -ішу́ся, -ішашся, -і́шацца; -ішы́ся; зак.

Аформіць афіцыйным запісам сваё пражыванне дзе-н.

|| незак. прапі́свацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. прапі́ска, -і, ДМ -пісцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обита́ние жыха́рства, -ва ср., пражыва́нне, -ння ср., прабыва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)