пра́жскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пра́жскі пра́жская пра́жскае пра́жскія
Р. пра́жскага пра́жскай
пра́жскае		 пра́жскага пра́жскіх
Д. пра́жскаму пра́жскай пра́жскаму пра́жскім
В. пра́жскі (неадуш.)
пра́жскага (адуш.)		 пра́жскую пра́жскае пра́жскія (неадуш.)
пра́жскіх (адуш.)
Т. пра́жскім пра́жскай
пра́жскаю		 пра́жскім пра́жскімі
М. пра́жскім пра́жскай пра́жскім пра́жскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пра́жский пра́жскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэзідэ́нцыя, ‑і, ж.

Месца, дзе пастаянна знаходзяцца ўрад або асобы, якія займаюць высокія адміністрацыйныя пасады. Доўгі час, на працягу некалькіх стагоддзяў, Пражскі град быў рэзідэнцыяй чэшскіх каралёў. Мележ. У самым цэнтры горада размешчана рэзідэнцыя прэзідэнта — Белы дом. Новікаў. // Разм. Наогул месцазнаходжанне каго‑н. Па ўсім абсталяванні пакоя, якое кінулася Рыгору ў вочы, відаць было, што гэта рэзідэнцыя... гаспадыні. Гартны. А некаторыя [настаўнікі] цішком наведваліся ў каморы і сенечкі, дзе мелі свае рэзідэнцыі абранніцы іх сэрца. Колас.

[Ад лац. residentio — месцазнаходжанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)