пража́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пража́ты пража́тая пража́тае пража́тыя
Р. пража́тага пража́тай
пража́тае		 пража́тага пража́тых
Д. пража́таму пража́тай пража́таму пража́тым
В. пража́ты (неадуш.)
пража́тага (адуш.)		 пража́тую пража́тае пража́тыя (неадуш.)
пража́тых (адуш.)
Т. пража́тым пража́тай
пража́таю		 пража́тым пража́тымі
М. пража́тым пража́тай пража́тым пража́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пража́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пража́ты пража́тая пража́тае пража́тыя
Р. пража́тага пража́тай
пража́тае		 пража́тага пража́тых
Д. пража́таму пража́тай пража́таму пража́тым
В. пража́ты (неадуш.)
пража́тага (адуш.)		 пража́тую пража́тае пража́тыя (неадуш.)
пража́тых (адуш.)
Т. пража́тым пража́тай
пража́таю		 пража́тым пража́тымі
М. пража́тым пража́тай пража́тым пража́тых

Кароткая форма: пража́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пража́ты прожа́тый; см. пража́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пража́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пражаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прожа́тый​II пража́ты; см. прожа́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)