праекцы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праекцы́йны праекцы́йная праекцы́йнае праекцы́йныя
Р. праекцы́йнага праекцы́йнай
праекцы́йнае
праекцы́йнага праекцы́йных
Д. праекцы́йнаму праекцы́йнай праекцы́йнаму праекцы́йным
В. праекцы́йны (неадуш.)
праекцы́йнага (адуш.)
праекцы́йную праекцы́йнае праекцы́йныя (неадуш.)
праекцы́йных (адуш.)
Т. праекцы́йным праекцы́йнай
праекцы́йнаю
праекцы́йным праекцы́йнымі
М. праекцы́йным праекцы́йнай праекцы́йным праекцы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праекцы́йны проекцио́нный;

п. апара́т — проекцио́нный аппара́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праекцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які ўтварае праекцыю або мае адносіны да праекцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прае́кцыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (спец.).

1. Адлюстраванне прасторавых фігур на плоскасці.

2. Перадача на экран відарысаў.

|| прым. праекты́ўны, -ая, -ае (да 1 знач.) і праекцы́йны, -ая, -ае.

Праектыўная геаметрыя (раздзел геаметрыі). Праекцыйны ліхтар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

проекцио́нный праекцы́йны;

проекцио́нный фона́рь праекцы́йны ліхта́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прае́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Праекцыйны апарат, які прымяняецца для атрымання павялічанага адбітка на экране.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слайдаско́п, ‑а, м.

Праекцыйны апарат для дэманстрацыі слайдаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фільмаско́п, ‑а, м.

Праекцыйны апарат для дэманстрацыі дыяфільмаў.

[Ад англ. film — плёнка і грэч. skopéo — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыяпрае́ктар, ‑а, м.

Праекцыйны ліхтар для паказу дыяпазітываў; дыяскапічны праектар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

волше́бный

1. чарадзе́йны;

волше́бная па́лочка чарадзе́йная па́лачка;

волше́бные ска́зки чарадзе́йныя ка́зкі;

2. перен. чаро́ўны;

волше́бная му́зыка чаро́ўная му́зыка;

3. волше́бный фона́рь уст. праекцы́йны ліхта́р;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)