праекта́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто складае праект (у 1 знач.), аўтар праекта (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праекта́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. праекта́нт праекта́нты
Р. праекта́нта праекта́нтаў
Д. праекта́нту праекта́нтам
В. праекта́нта праекта́нтаў
Т. праекта́нтам праекта́нтамі
М. праекта́нце праекта́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праекта́нт м. проекта́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праекта́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Той, хто выконвае праект (у 1 знач.); праекціроўшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проекта́нт праекта́нт, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праекта́нтка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да праектант.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)