прадымі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прадымлю́ прадымі́м
2-я ас. прадымі́ш прадыміце́
3-я ас. прадымі́ць прадымя́ць
Прошлы час
м. прадымі́ў прадымі́лі
ж. прадымі́ла
н. прадымі́ла
Загадны лад
2-я ас. прадымі́ прадымі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прадымі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прадымі́ць сов. (пропитать дымом) продыми́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадымі́ць, ‑дымлю, ‑дыміш, ‑дыміць; каго-што.

Насыціць дымам, пракурыць; правэндзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

продыми́ть сов. прадымі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прады́млены продымлённый; см. прадымі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прады́млены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прадыміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадыме́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прадымі́ць прадымя́ць
Прошлы час
м. прадыме́ў прадыме́лі
ж. прадыме́ла
н. прадыме́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)