праду́мана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
праду́мана - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праду́мана нареч. проду́манно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праду́мана-выбіра́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праду́мана-выбіра́льны праду́мана-выбіра́льная праду́мана-выбіра́льнае праду́мана-выбіра́льныя
Р. праду́мана-выбіра́льнага праду́мана-выбіра́льнай
праду́мана-выбіра́льнае
праду́мана-выбіра́льнага праду́мана-выбіра́льных
Д. праду́мана-выбіра́льнаму праду́мана-выбіра́льнай праду́мана-выбіра́льнаму праду́мана-выбіра́льным
В. праду́мана-выбіра́льны (неадуш.)
праду́мана-выбіра́льнага (адуш.)
праду́мана-выбіра́льную праду́мана-выбіра́льнае праду́мана-выбіра́льныя (неадуш.)
праду́мана-выбіра́льных (адуш.)
Т. праду́мана-выбіра́льным праду́мана-выбіра́льнай
праду́мана-выбіра́льнаю
праду́мана-выбіра́льным праду́мана-выбіра́льнымі
М. праду́мана-выбіра́льным праду́мана-выбіра́льнай праду́мана-выбіра́льным праду́мана-выбіра́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

проду́манно нареч. праду́мана;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праду́маны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праду́маны праду́маная праду́манае праду́маныя
Р. праду́манага праду́манай
праду́манае
праду́манага праду́маных
Д. праду́манаму праду́манай праду́манаму праду́маным
В. праду́маны (неадуш.)
праду́манага (адуш.)
праду́маную праду́манае праду́маныя (неадуш.)
праду́маных (адуш.)
Т. праду́маным праду́манай
праду́манаю
праду́маным праду́манымі
М. праду́маным праду́манай праду́маным праду́маных

Кароткая форма: праду́мана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

з’арыентава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

1. Адкарэкціраваць рух, размяшчэнне чаго‑н. па якіх‑н. арыенцірах. З’арыентаваць касмічную станцыю па Сонцы і Месяцы.

2. перан. Дапамагчы каму‑н. хутка разабрацца ў абставінах. Усё пісьменнікам прадумана, прадугледжана, каб пасяліць у чытача з першых жа старонак інтрыгу і з’арыентаваць яго на цярплівае даследаванне. Юрэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаздаво́лены, ‑ая, ‑ае.

Такі, які здаволены сабой, перакананы ў сваёй перавазе, годнасці і паказвае, праяўляе гэту здаволенасць. Самаздаволеныя пустасловы. □ Вейс быў недалёкі чалавек, самаздаволены, саманадзейны. Лынькоў. Сказаць так, каб гэта было папрокам самаздаволенаму Граку, які дванаццаць год старшынствуе тут, выстаўляе гэта як сваю заслугу, а слядоў гаспадарання яго не відно. Шамякін. // Які выражае здаволенасць самім сабою, сведчыць пра гэта. Было відаць, што ў .. [Дулькі] ўсё прадумана. Пачала нават выпрацоўвацца свая поза і голас — самаздаволены, з прыпынкамі «а-хм... гм...». Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)