прадрыжа́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прадрыжу́ |
прадрыжы́м |
| 2-я ас. |
прадрыжы́ш |
прадрыжыце́ |
| 3-я ас. |
прадрыжы́ць |
прадрыжа́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прадрыжа́ў |
прадрыжа́лі |
| ж. |
прадрыжа́ла |
| н. |
прадрыжа́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прадрыжа́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прадрыжа́ць сов. продрожа́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прадрыжа́ць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.
Дрыжаць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
продрожа́ть сов. прадрыжа́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)