прадрака́нне, -я, н. (кніжн.).

1. гл. прадрачы.

2. мн. -і, -яў. Прадказанне, прароцтва, тое, што прадракаюць.

Прадраканні не заўсёды збываюцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадрака́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прадрака́нне прадрака́нні
Р. прадрака́ння прадрака́нняў
Д. прадрака́нню прадрака́нням
В. прадрака́нне прадрака́нні
Т. прадрака́ннем прадрака́ннямі
М. прадрака́нні прадрака́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прадрака́нне ср.

1. предрека́ние, предсказа́ние;

2. уст. прорица́ние, предвеща́ние;

1, 2 см. прадрака́ць 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадрака́нне, ‑я, н.

Уст.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прадракаць — прадрачы.

2. Прадказанне, прароцтва; тое, што прадракаюць. То той, го сёй успамінаў першыя дні вайны, успамінаў прадраканні яе зыходу. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

предрека́ние уст. прадрака́нне, -ння ср., прадказа́нне, -ння ср., прадка́званне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прадрака́ць ’наперад прадказываць тое, што будзе’ (ТСБМ), прадрачэ́ння ’прадраканне’ (Бяльк.). Праз рус. предрекать (Крукоўскі, Уплыў, 56) з ц.-слав. прѣдъречи, предречи ’прадракці’ да прасл. *rekti, rekǫ ’гаварыць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прорица́ние книжн.

1. (действие) прадрака́нне, -ння ср., праро́цтва, -ва ср., прадказа́нне, -ння ср., прадка́званне, -ння ср.;

2. (предсказание) прадрака́нне, -ння ср., праро́цтва, -ва ср., прадказа́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

веща́ние

1. радио вяшча́нне, -ння ср.;

2. уст. прадрака́нне, -ння ср., прадка́званне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предвеща́ние книжн., уст.

1. (то, что предсказано) прадвяшча́нне, -ння ср., прадрака́нне, -ння ср., прадказа́нне, -ння ср., прадка́званне, -ння ср.;

2. (предвестие) прадве́сце, -ця ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)