прадзіра́віць, -ра́ўлю, -ра́віш, -ра́віць; -ра́ўлены; зак., што (разм.).

Зрабіць дзірку ў чым-н.; разарваць.

П. лодку.

П. штаны.

|| незак. прадзіра́ўліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадзіра́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прадзіра́ўлю прадзіра́вім
2-я ас. прадзіра́віш прадзіра́віце
3-я ас. прадзіра́віць прадзіра́вяць
Прошлы час
м. прадзіра́віў прадзіра́вілі
ж. прадзіра́віла
н. прадзіра́віла
Загадны лад
2-я ас. прадзіра́ў прадзіра́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час прадзіра́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прадзіра́віць сов. продыря́вить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадзіра́віць, ‑раўлю, ‑равіш, ‑равіць; зак., што.

Зрабіць дзірку ў чым‑н. Толькі цяпер сцяміў Вадзік: кручок зачапіўся за лодку і прадзіравіў яе. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прашарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -рава́ны; зак., што.

Прадзіравіць шараваннем.

П. рукаў.

|| незак. прашаро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прашаро́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

продыря́вить сов., разг. прадзіра́віць; (продрать) прадра́ць, прадзе́рці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадзіра́ўліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прадзіравіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадзіра́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прадзіравіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадзіра́ўліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прадзіраўліваць — прадзіравіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прашму́ляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Разм. Шмуляючы, прадзіравіць. Прашмуляць рукаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)