пра́дзены, -ая, -ае.

Выраблены прадзеннем.

П. лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пра́дзены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пра́дзены пра́дзеная пра́дзенае пра́дзеныя
Р. пра́дзенага пра́дзенай
пра́дзенае		 пра́дзенага пра́дзеных
Д. пра́дзенаму пра́дзенай пра́дзенаму пра́дзеным
В. пра́дзены (неадуш.)
пра́дзенага (адуш.)		 пра́дзеную пра́дзенае пра́дзеныя (неадуш.)
пра́дзеных (адуш.)
Т. пра́дзеным пра́дзенай
пра́дзенаю		 пра́дзеным пра́дзенымі
М. пра́дзеным пра́дзенай пра́дзеным пра́дзеных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пра́дзены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пра́дзены пра́дзеная пра́дзенае пра́дзеныя
Р. пра́дзенага пра́дзенай
пра́дзенае		 пра́дзенага пра́дзеных
Д. пра́дзенаму пра́дзенай пра́дзенаму пра́дзеным
В. пра́дзены (неадуш.)
пра́дзенага (адуш.)		 пра́дзеную пра́дзенае пра́дзеныя (неадуш.)
пра́дзеных (адуш.)
Т. пра́дзеным пра́дзенай
пра́дзенаю		 пра́дзеным пра́дзенымі
М. пра́дзеным пра́дзенай пра́дзеным пра́дзеных

Кароткая форма: пра́дзена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пра́дзены пря́деный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пра́дзены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прасці.

2. у знач. прым. Зроблены, выкананы пры дапамозе прадзення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пря́денный прич. пра́дзены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пря́деный прил. пра́дзены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пра́сці, праду́, прадзе́ш, прадзе́; прадзём, прадзяце́, праду́ць; праў, пра́ла; прадзі; пра́дзены; незак., што.

Скручваючы (воўну, кудзелю і пад.), рабіць ніткі.

|| зак. спра́сці, спраду́, спрадзе́ш, спрадзе́; спрадзём, спрадзяце́, спраду́ць; спраў, спра́ла; спрадзі; спра́дзены.

|| наз. прадзе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)