прадаўшчы́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прадаўшчы́к |
прадаўшчыкі́ |
| Р. |
прадаўшчыка́ |
прадаўшчыко́ў |
| Д. |
прадаўшчыку́ |
прадаўшчыка́м |
| В. |
прадаўшчыка́ |
прадаўшчыко́ў |
| Т. |
прадаўшчыко́м |
прадаўшчыка́мі |
| М. |
прадаўшчыку́ |
прадаўшчыка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
прадаўшчы́к, -ка́ м., см. прадаве́ц
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
продавщи́к уст. прадаўшчы́к, -ка́ м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)