прагіна́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прагіна́нне прагіна́нні
Р. прагіна́ння прагіна́нняў
Д. прагіна́нню прагіна́нням
В. прагіна́нне прагіна́нні
Т. прагіна́ннем прагіна́ннямі
М. прагіна́нні прагіна́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прагіна́нне ср. прогиба́ние, проги́б м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прагіба́нне і прагіна́нне гл. прагнуцца, прагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прагіна́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прагінаць — прагнуць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. прагінацца — прагнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагну́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не́цца; зак.

Пад уздзеяннем цяжару атрымаць выгіб.

Столь прагнулася.

|| незак. прагіна́цца, -а́ецца і прагіба́цца, -а́ецца.

|| наз. прагі́б, -у, м., прагіна́нне, -я, н. і прагіба́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прагну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні; -ну́ты; зак., што.

Сілай цяжару зрабіць выгіб у чым-н.

П. металічны прут.

|| незак. прагіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і прагіба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прагі́б, -у, м., прагіна́нне, -я, н. і прагіба́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прогиба́ние прагіна́нне, -ння ср., прагіба́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проги́б м.

1. (действие) прагіна́нне, -ння ср., прагіба́нне, -ння ср.; (состояние) прагі́б, -бу м., прагі́н, -ну м.;

2. (место) прагі́б, -бу м., прагі́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)