прагрэ́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. прагрэ́ў
Р. прагрэ́ву
Д. прагрэ́ву
В. прагрэ́ў
Т. прагрэ́вам
М. прагрэ́ве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прагрэ́ў, -рэ́ву м., спец. прогре́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прагрэ́ў, ‑грэву, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праграваць — прагрэць і стан паводле знач. дзеясл. прагравацца — прагрэцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагрэ́цца, -рэ́юся, -рэ́ешся, -рэ́ецца; зак.

Нагрэцца поўнасцю, як належыць.

Хата прагрэлася.

|| незак. праграва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. праграва́нне, -я, н. і прагрэ́ў, -рэ́ву, м. Прагрэў грунту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прагрэ́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагрэ́ю прагрэ́ем
2-я ас. прагрэ́еш прагрэ́еце
3-я ас. прагрэ́е прагрэ́юць
Прошлы час
м. прагрэ́ў прагрэ́лі
ж. прагрэ́ла
н. прагрэ́ла
Загадны лад
2-я ас. прагрэ́й прагрэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прагрэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прогре́в м., спец. прагрэ́ў, -рэ́ву м.; неоконч. праграва́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)