прагрэ́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прагрэ́ты |
прагрэ́тая |
прагрэ́тае |
прагрэ́тыя |
| Р. |
прагрэ́тага |
прагрэ́тай прагрэ́тае |
прагрэ́тага |
прагрэ́тых |
| Д. |
прагрэ́таму |
прагрэ́тай |
прагрэ́таму |
прагрэ́тым |
| В. |
прагрэ́ты (неадуш.) прагрэ́тага (адуш.) |
прагрэ́тую |
прагрэ́тае |
прагрэ́тыя (неадуш.) прагрэ́тых (адуш.) |
| Т. |
прагрэ́тым |
прагрэ́тай прагрэ́таю |
прагрэ́тым |
прагрэ́тымі |
| М. |
прагрэ́тым |
прагрэ́тай |
прагрэ́тым |
прагрэ́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прагрэ́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прагрэ́ты |
прагрэ́тая |
прагрэ́тае |
прагрэ́тыя |
| Р. |
прагрэ́тага |
прагрэ́тай прагрэ́тае |
прагрэ́тага |
прагрэ́тых |
| Д. |
прагрэ́таму |
прагрэ́тай |
прагрэ́таму |
прагрэ́тым |
| В. |
прагрэ́ты (неадуш.) прагрэ́тага (адуш.) |
прагрэ́тую |
прагрэ́тае |
прагрэ́тыя (неадуш.) прагрэ́тых (адуш.) |
| Т. |
прагрэ́тым |
прагрэ́тай прагрэ́таю |
прагрэ́тым |
прагрэ́тымі |
| М. |
прагрэ́тым |
прагрэ́тай |
прагрэ́тым |
прагрэ́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прагрэ́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прагрэ́ты |
прагрэ́тая |
прагрэ́тае |
прагрэ́тыя |
| Р. |
прагрэ́тага |
прагрэ́тай прагрэ́тае |
прагрэ́тага |
прагрэ́тых |
| Д. |
прагрэ́таму |
прагрэ́тай |
прагрэ́таму |
прагрэ́тым |
| В. |
прагрэ́ты (неадуш.) прагрэ́тага (адуш.) |
прагрэ́тую |
прагрэ́тае |
прагрэ́тыя (неадуш.) прагрэ́тых (адуш.) |
| Т. |
прагрэ́тым |
прагрэ́тай прагрэ́таю |
прагрэ́тым |
прагрэ́тымі |
| М. |
прагрэ́тым |
прагрэ́тай |
прагрэ́тым |
прагрэ́тых |
Кароткая форма: прагрэ́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прагрэ́ты прогре́тый; см. прагрэ́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прагрэ́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад прагрэць.
2. у знач. прым. Які прагрэўся; поўнасцю нагрэты. Мартын Рыль, апёршыся на локаць, ляжыць на баку на прагрэтым дзірване. Колас. Востра запахла прагрэтым чабаром. Курто.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подто́пленныйI падпа́лены; (протопленный) прапа́лены, прагрэ́ты; см. подтопи́тьI.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)