прагно́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прагно́ены |
прагно́еная |
прагно́енае |
прагно́еныя |
| Р. |
прагно́енага |
прагно́енай прагно́енае |
прагно́енага |
прагно́еных |
| Д. |
прагно́енаму |
прагно́енай |
прагно́енаму |
прагно́еным |
| В. |
прагно́ены (неадуш.) прагно́енага (адуш.) |
прагно́еную |
прагно́енае |
прагно́еныя (неадуш.) прагно́еных (адуш.) |
| Т. |
прагно́еным |
прагно́енай прагно́енаю |
прагно́еным |
прагно́енымі |
| М. |
прагно́еным |
прагно́енай |
прагно́еным |
прагно́еных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прагно́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прагно́ены |
прагно́еная |
прагно́енае |
прагно́еныя |
| Р. |
прагно́енага |
прагно́енай прагно́енае |
прагно́енага |
прагно́еных |
| Д. |
прагно́енаму |
прагно́енай |
прагно́енаму |
прагно́еным |
| В. |
прагно́ены (неадуш.) прагно́енага (адуш.) |
прагно́еную |
прагно́енае |
прагно́еныя (неадуш.) прагно́еных (адуш.) |
| Т. |
прагно́еным |
прагно́енай прагно́енаю |
прагно́еным |
прагно́енымі |
| М. |
прагно́еным |
прагно́енай |
прагно́еным |
прагно́еных |
Кароткая форма: прагно́ена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прагно́ены прогноённый; см. прагнаі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прагно́ены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прагнаіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)