прагнаты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. прагнаты́зм
Р. прагнаты́зму
Д. прагнаты́зму
В. прагнаты́зм
Т. прагнаты́змам
М. прагнаты́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прагнаты́зм, -му м., антр. прогнати́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прагнаты́зм, ‑у, м.

Выступленне ўперад верхняй і ніжняй сківіцы чалавека.

[Грэч. pro — уперадзе і gnathos — сківіца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прогнати́зм антр. прагнаты́зм, -му м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)