пра́гнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. пра́гнасць
Р. пра́гнасці
Д. пра́гнасці
В. пра́гнасць
Т. пра́гнасцю
М. пра́гнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пра́гнасць, -і, ж.

1. Празмернае імкненне задаволіць якое-н. жаданне.

Есці з прагнасцю.

2. Ненасытнасць, жадлівасць.

П. чалавечая.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пра́гнасць ж., прям., перен. жа́дность; хи́щность; ненасы́тность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пра́гнасць, ‑і, ж.

1. Імкненне задаволіць свае празмерныя жаданні, патрэбы. Сцяпан Самасейка навучыў мяне ненавідзець багацце, уладную сілу грошай, раскошу, асабісты дабрабыт і чалавечую прагнасць. Асіпенка. [Грышук:] — Паўнюткая торба [рыбы]! Дык не, яшчэ давай... Да чаго даводзіць прагнасць чалавечая! Ракітны. // Выяўленне жадання задаволіць якія‑н. патрэбы. Патржанецкі ўхапіўся за ежу з такой прагнасцю, нібы тыдзень нічога не еў. Чарнышэвіч.

2. Скупасць, жадлівасць. [Гаспадыня] ад прагнасці, што страціць дарэмныя рукі, аж задыхалася, твар у яе быў пабіты на плямы. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

славалю́бства, -а, н.

Любоў да славы, прагнасць славы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абжо́рства, ‑а, н.

Разм. Прагнасць да яды; пражэрлівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жадлі́васць, ‑і, ж.

Разм. Якасць жадлівага; зайздрасць; прагнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

срэбралю́бства, ‑а, н.

Уст. Прагнасць да грошай; карысталюбства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́лчность сква́пнасць, -ці ж.; пра́гнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пра́гны, -ая, -ае.

1. Які моцна хоча, прагне чаго-н.

П. да грошай.

Прагна (прысл.) слухаць (перан.). П. да ведаў.

2. Які выказвае прагнасць (у 1 знач.).

Прагныя вочы.

3. Скупы, жадлівы.

П. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)