праглыну́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праглыну́ты праглыну́тая праглыну́тае праглыну́тыя
Р. праглыну́тага праглыну́тай
праглыну́тае		 праглыну́тага праглыну́тых
Д. праглыну́таму праглыну́тай праглыну́таму праглыну́тым
В. праглыну́ты (неадуш.)
праглыну́тага (адуш.)		 праглыну́тую праглыну́тае праглыну́тыя (неадуш.)
праглыну́тых (адуш.)
Т. праглыну́тым праглыну́тай
праглыну́таю		 праглыну́тым праглыну́тымі
М. праглыну́тым праглыну́тай праглыну́тым праглыну́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праглыну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праглыну́ты праглыну́тая праглыну́тае праглыну́тыя
Р. праглыну́тага праглыну́тай
праглыну́тае		 праглыну́тага праглыну́тых
Д. праглыну́таму праглыну́тай праглыну́таму праглыну́тым
В. праглыну́ты (неадуш.)
праглыну́тага (адуш.)		 праглыну́тую праглыну́тае праглыну́тыя (неадуш.)
праглыну́тых (адуш.)
Т. праглыну́тым праглыну́тай
праглыну́таю		 праглыну́тым праглыну́тымі
М. праглыну́тым праглыну́тай праглыну́тым праглыну́тых

Кароткая форма: праглыну́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праглыну́ты прям., перен. прогло́ченный; см. праглыну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праглыну́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад праглынуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прогло́ченный праглыну́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пране́сціся, ‑нясуся, ‑нясешся, ‑нясецца; ‑нясёмся, ‑несяцеся; пр. пранёсся, ‑неслася і ‑няслася, ‑неслася і ‑няслося; заг. пранясіся; зак.

1. Вельмі хутка праехаць, праляцець; прамчацца. Жнівеньскім вечарам па вёсцы з грукатам, узнімаючы пыл, пранеслася тачанка. П. Ткачоў. Цэлая эскадрылля цяжкіх бамбавозаў нізка пранеслася над хатай. Кулакоўскі. // Пра ўяўны рух прадметаў, міма якіх рухаецца чалавек. // Хутка прайсці, прабегчы. Пранесціся па двары. // перан. Прамільгнуць (пра думкі, успаміны і пад.). Маланкай пранеслася здагадка: яго [Чыжыка] заваліла. Лупсякоў.

2. Хутка прайсці, мінуць (пра час).

3. Разнесціся, раздацца, прагучаць (пра гукі). Ціхі ўздых пранёсся над палянай і знік, праглынуты імхамі. Лынькоў. — Паўстанцы, стройся! — пранеслася баявая каманда па лясах і балотах... Чарот. // перан. Хутка распаўсюдзіцца, разнесціся (пра чуткі, весткі і пад.). Па батарэі пранеслася чутка, што нас [курсантаў] будуць пасылаць малодшымі камандзірамі ў іншыя батарэі, дывізіёны. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)