праглына́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. праглына́ю праглына́ем
2-я ас. праглына́еш праглына́еце
3-я ас. праглына́е праглына́юць
Прошлы час
м. праглына́ў праглына́лі
ж. праглына́ла
н. праглына́ла
Загадны лад
2-я ас. праглына́й праглына́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час праглына́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праглына́ць несов., прям., перен. прогла́тывать; см. праглыну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праглына́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да праглынуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праглыну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні; -ну́ты; зак., каго-што.

Глытаючы, прапусціць праз глотку ў стрававод.

П. кавалак. 3 мёдам і цвік праглынеш (прыказка). П. пілюлю (перан.: моўчкі перанесці абразу). П. язык (перан.: замаўчаць, перастаць гаварыць; разм.). П. кнігу (перан.: хутка прачытаць; разм.).

|| незак. праглына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праглына́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да праглынаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праглына́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праглынаць — праглынуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праглына́нне ср. прогла́тывание; глота́ние; см. праглына́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праглына́цца несов., страд. прогла́тываться; см. праглына́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прогла́тывать несов., прям., перен. праглына́ць; (глотать) глыта́ць; см. проглоти́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)