прагарцава́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прагарцу́ю |
прагарцу́ем |
| 2-я ас. |
прагарцу́еш |
прагарцу́еце |
| 3-я ас. |
прагарцу́е |
прагарцу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прагарцава́ў |
прагарцава́лі |
| ж. |
прагарцава́ла |
| н. |
прагарцава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прагарцу́й |
прагарцу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прагарцава́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прагарцава́ць сов. прогарцева́ть, проскака́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прагарцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак.
1. Па-маладзецку праехаць вярхом на кані.
2. Гарцаваць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прогарцева́ть сов. прагарцава́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)