прагалё́каць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прагалё́каю |
прагалё́каем |
| 2-я ас. |
прагалё́каеш |
прагалё́каеце |
| 3-я ас. |
прагалё́кае |
прагалё́каюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прагалё́каў |
прагалё́калі |
| ж. |
прагалё́кала |
| н. |
прагалё́кала |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прагалё́каўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прагалёкаць сов., разг. (нек-рое время) прокрича́ть; проау́кать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прагалёкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Галёкаць некаторы час. Вуглоўцы прагалёкалі на гэтым сходзе з абеду і да самага кіно. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)