прагаві́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
прагаві́та - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прагаві́та нареч., прям., перен. жа́дно; ненасы́тно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жа́дно нареч. пра́гна, прагаві́та, хці́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

языкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Абл. Языкаты. Пракурора ж звычайна і асабліва пракуроры па палітычных справах падбіраюцца злыя, пякучыя, языкаватыя, адным словам, прайдзісвета. Колас. Прагавіта ліжа, ліжа Усё агонь языкаваты. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)