правісе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. правішу́ правісі́м
2-я ас. правісі́ш правісіце́
3-я ас. правісі́ць правіся́ць
Прошлы час
м. правісе́ў правісе́лі
ж. правісе́ла
н. правісе́ла
Загадны лад
2-я ас. правісі́ правісі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час правісе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

правісе́ць сов. провисе́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

правісе́ць, ‑вішу, ‑вісіш, ‑вісіць; зак.

Прабыць некаторы час у вісячым становішчы. Так да вечара і ўсю ноч правісеў пан на хвоі, пакуль дворня знайшла. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

провисе́ть сов. правісе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)