правя́льванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. правя́льванне
Р. правя́львання
Д. правя́льванню
В. правя́льванне
Т. правя́льваннем
М. правя́льванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

правя́льванне ср. провя́ливание, вя́ление

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

правя́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. правяльваць — правяліць і стан паводле знач. дзеясл. правяльвацца — правяліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

провя́ливание правя́льванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)